قصد انجام کاری را داشتن را میتوان در خیلی از متون پیدا کرد و البته نکته در اینجاست که به همان نسبت میشود به چندین حالت این تمایل به انجام امور را در جملات و پاراگرافها بیان کرد از حیث رسمی یا غیر رسمی بودن. مسلما هنگامیکه شما با دوستان خود در صحبت و تبادل پیامک در شبکه های مجازی و از طریق تلفن همراه هستید و میخواهید قصد خود را برای انجام کاری بیان کنید از عبارت به مراتب غیر رسمی تری نسبت به هنگام صحبت و مشورت با استاد دانشگاه و مسئول پذیرش دانشکده خود استفاده میکنید. همه این نکات را قصد داریم تا با استفاده از ترکیباتی که توسط گویشوران مورد استفاده قرار می گیرند و در بسیاری از کتابها و جزوات آموزشی و علمی مورد تائید قرار گرفته اند بررسی و تحلیل کنیم.
Before just delving into this discussion, we need to first mention that a lot of native speakers prefer to make use of shortened or reduced forms of words and expressions as they engage in everyday conversation with others and it is almost true in every culture worldwide and makes sense since in our everyday sentences and greetings, we prefer to act and speak friendly and informally قبل از بررسی و تحلیل این مطلب نیاز است به موضوعی اشاره کنیم درباره استفاده گویشوران بومی از عبارات و اصطلاحات و کلماتی که کوتاه شده اند در گفتگوهای روزمره با دیگران و این مساله تقریبا در همه فرهنگها صدق میکند و منطقی هم هست و همه ما در جملات و تعارفات روزانه تمایل داریم تا دوستانه و غیر رسمی عمل کنیم و حرف بزنیم.
When watching movies with subtitles, you definitely have encountered expressions such as Gonna, Wanna, Gotta, and Oughta شما هم قطعا در هنگام تماشای فیلمها با زیرنویس با این عبارات برخورد داشته اید که به این معانی هستند: قصد داشتن, خواستن, مجبور بودن, باید When speaking quickly and putting words together, some letters plus vowel sounds might be left out to make speaking fluently در هنگام صحبت سریع و کنار هم قرار دادن کلمات, برخی از اصوات و حروف صدادار ممکن است حذف بشوند یا تلفظ نشوند تا به صحبت روان کمک کنند Using this formula, the expression Going To changes to Gonna and Want to becomes Wanna طبق این الگو, عبارت Going To قصد داشتن به Gonna و Want To خواستن به Wanna تبدیل میشود.
The point is that in everyday, informal speech, opting for reduced forms is a good idea and saves time نکته این است که در صحبتهای روزانه و غیر رسمی, استفاده از گونه های کوتاه شده نظر خوبی بوده و صرفه جوئی در زمان هم میباشد Please check out the following examples in formal and informal styles لطفا به مثالهای زیر دقت کنید که در انواع رسمی و غیر رسمی میباشند What is he going to do now – What is he gonna do now او الان قصد دارد که چه کاری انجام دهد؟ Do you want to order lunch now – Do you wanna order lunch now آیا مایل هستید تا الان ناهار سفارش دهید؟ I have got to take out a new bank loan soon – I’ve gotta take out a new bank loan soon مجبور هستم که به زودی یک وام بانکی جدید دریافت کنم For everyday casual speech, it would seem rather odd if one pronounces the entire letters and the sounds of every word برای صحبتهای خودمانی و روزمره, عجیب بنظر میرسد اگر فردی همه حروف و صداهای هر کلمه را بطور کامل تلفظ کند The shortening of the sounds makes speech more fluent and easier کوتاه کردن اصوات به گفتگوهای روان و ساده تر کمک میکند.
But take note that in writing, it is advised to write more formally and avoid shortening of letters and sounds but in novels and stories, it is common for writers to make use of short forms اما دقت کنید که در نوشتار توصیه میگردد تا به نگارش رسمی روی آورده و از خلاصه نویسی صداها و حروف اجتناب شود ولی در کتاب داستانها و رمانها مرسوم است که نویسنده ها از گونه های کوتاه شده بهره گیرند Another reason why most speakers use shortened, reduced forms in their everyday conversation is that they could be out of time and in a hurry یکی دیگر از دلایلی که گویندگان در صحبتهای روزمره خود از الگوهای خلاصه شده استفاده میکنند نداشتن زمان کافی و در عجله بودن است Note that in formal, office, and academic occasions, it is better to avoid using the informal, shortened formats when addressing others دقت کنید که در موارد رسمی, در اداره و امور آموزشی بهتر است تا از استفاده از گونه های غیر رسمی و کوتاه شده در خطاب قرار دادن دیگران اجتناب کرد.