ضمائر انعکاسی و تاکیدی

هنگامیکه سخن از استفاده از انواع متنوع ضمائر در گرامر و جمله سازی به میان می آید, نمیتوان از نقش ضمائر انعکاسی غافل ماند که تقریبا همه ما با آنها آشنا هستیم و بطور روزمره از آنها در جمله سازی و همچنین نوشتن پیامکها و نامه های کوتاه و بلند و در ارتباطات کلامی استفاده میکنیم. برخی مواقع آنها به عنوان ابزاری جهت ارائه تاکید بیشتر بر روی کارهای انجام شده در عبارات و پاراگرافها کاربرد دارند درحالیکه در بعضی موارد دیگر به نقش فاعل و دیگر ضمائر و اسامی در جملات نقش پر رنگ تری میبخشند. شاید بدون استفاده از آنها ساختار برخی از جملات مقداری عجیب و غریب و گیج کننده به نظر برسد. با استفاده از ضمائر انعکاسی میتوان به ارائه اطلاعات بیشتر و تکمیلی در عبارات اقدام کرد و مفهوم را واضح تر بیان نمود.

In fact, reflexive pronouns and intensive pronouns are the same, with just the focus being on how they are used to stress and emphasize the point indicated در حقیقت ضمائر موصولی و تاکیدی یکسان میباشند با این تفاوت که مساله تاکید و تکیه بر روی نکته مورد دلالت میباشد Just suppose you are watching a documentary movie on TV and in one scene, the actor or narrator mentions that he himself is going to the capital city تصور کنید که شما مشغول تماشای یک فیلم مستند میباشید که در یکی از صحنه ها بازیگر و یا راوی بیان میکند که او خودش قصد دارد تا به شهر پایتخت عزیمت کند You may immediately grab the remote control and pause the film and wonder why he mentioned himself in the context ممکن است شما بلافاصله ریموت کنترل را برداشته و فیلم را متوقف کنید و از خود بپرسید که چرا وی از عبارت و لحن خودش در اینجا استفاده کرده است.

The answer to this question integrates the discussion we are going to explore today as part of our everyday grammar practice regarding intensive pronouns پاسخ به این سوال مستلزم بحثی است که امروز در ادامه مباحث نکات روزمره گرامری قصد بررسی و کنکاش آنرا داریم که مربوط به ضمائر تاکیدی میباشد But before moving further ahead, let’s raise one basic question which is how we define a pronoun اما قبل از پیشروی بیشتر به ایراد یک سوال اساسی میپردازیم و آن عبارتست از اینکه اصولا ضمیر چیست و آنرا چگونه توصیف میکنیم Pronouns are actually sets of words which replace the position of nouns in sentences ضمائر در حقیقت تعدادی از کلمات میباشند که در جملات جایگزین موقعیت اسامی میگردند Intensive pronouns actually serve as appositive in sentences – which are words or a group of words which rename nouns or offer further details about them

ضمائر تاکیدی در واقع شبیه بدل در جملات عمل میکنند که عبارتست از کلمات و یا گروهی از آنان که درباره اسامی نکات و جزئیات بیشتری ارائه میکنند و یا تعریف جدیدی از اسامی معرفی میکنند They tell us a bit more about nouns and noun phrases آنها درباره اسامی و عبارات اسمی به ما مطالب بیشتری ارائه میدهند Just imagine while watching a cooking reality show on TV live, you hear the chef saying that he, himself, prefers pizza rather than sandwiches تصور کنید که شما مشغول تماشای برنامه زنده آموزش آشپزی در تلویزیون هستید که در آن سر آشپز این جمله را بیان میکند که او, خودش, پیتزا را به ساندویچ ترجیح میدهد So, in this sample sentence, the intensive pronoun Himself is renaming the subject of the sentence which is He بنابراین در این جمله نمونه, ضمیر تاکیدی خودش Himself در واقع به معرفی مجدد ضمیر او He می پردازد.

Please note that intensive pronouns may appear at the beginning, middle, or end of sentences لطفا توجه کنید که ضمائر تاکیدی میتوانند در ابتدا, وسط, و یا انتهای جملات ظاهر شوند In most cases, they show up close or next to the nouns or pronouns they rename and define but this is not always the case مساله دیگر این است که این ضمائر معمولا در کنار و یا نزدیکی اسامی و ضمائر دیگری هستند که به وصف و باز نام گذاری آنها میپردازند ولی این قانون همیشگی و الزامی نیست But in case they are not that vital to appear in statements and paragraphs or in speech, you may wonder why they are widely used by almost everyone اما درصورتیکه وجود آنها اینقدرها هم ضروری به نظر نمیرسد ممکن است بپرسید که چرا تقریبا همه از آنها در سطح گسترده ای استفاده میکنند Notice that although they refer to the same thing or individual as the subject, but their addition offers more emphasis or force to the statements دقت کنید که گرچه آنها مرتبط با یک فرد و یا چیز در جملات بوده و به آنها اشاره دارند ولی افزودن آنها به عبارات نوعی تقویت و تاکید میبخشد Just compare the following examples to figure out فقط به مقایسه بین دو مثال زیر بپردازید تا متوجه شوید I typed the letter – I typed it myself من نامه را تایپ کردم – من خودم آنرا تایپ کردم.