علاوه بر وجه اخباری که در قسمتهای مختلف آموزش درک صحیح و کاربردی گرامر به آنها پرداخته ایم, وجه التزامی نیز از اهمیت زیادی برخوردار میباشد که تقریبا از لحاظ درجه بندی بین سطوح بالای متوسط و پیشرفته قرار میگیرد. از این وجه در مواقع گزارش توصیه و یا پیشنهاد و یا الزام به انجام کاری استفاده میگردد و تغییراتی در ساختار جملات و نحوه کاربرد مصادر بوجود می آورد. با توجه به مثالهائی که در این مقاله ذکر میشوند شما عزیزان نیز میتوانید تا در این قسمت تسلط پیدا کنید و نگارش بهتری داشته باشید. شاید نکاتی که امروز به آنها پرداخته میشود بیشتر در حوزه نگارش مقالات علمی و دانشگاهی و آکادمیک مورد استفاده قرار گیرند در مقایسه با صحبتها و گپ و گفتهای دوستانه و غیر رسمی که ساختار ساده تری دارند.
Today, we are going to bring up the topic of using present subjunctive which consists of Should plus That-Clause to talk about advice and necessities in the statements امروز, قصد داریم تا به موضوع وجه التزامی حال بپردازیم که تشکیل میشود از Should به علاوه نیم جمله همراه با That و در موارد صحبت از نصیحت و الزامات بکار میرود In classes held either at institutes or private teaching of English language it is generally discussed that subjunctive is used when reporting advice, orders, requests, or suggestions of things which either need to be carried out or desirable and a That-Clause plus Should + Bare Infinitive are added to the statements در کلاسهائی که در آموزشگاهها برگزار میشوند و یا تدریس خصوصی زبان انگلیسی بحث از وجه التزام به میان میآید تا درباره نصیحت, پیشنهاد, فرمان, و یا درخواست انجام شده و یا مد نظر گزارشی در جملات ارائه شود و در چنین مواردی از نیم جمله با That در کنار Should و مصدر بدون To استفاده میگردد The hospital has proposed that Meysam should move to another better-equipped medical center بیمارستان پیشنهاد داده است که میثم به یک مرکز درمانی مجهز تر منتقل شود The commerce industry has advised that the car manufacturing companies should not raise their prices وزارت تجارت توصیه کرده است تا شرکتهای خودرو ساز افزایش قیمت نداشته باشند.
But in formal contexts, particularly in written forms, we can often leave out Should and only add the base form of the verb to the statements اما در حالتهای رسمی, از قبیل نوشتاری, میتوانیم از استفاده از Should صرفنظر کرده و بسنده کنیم به افزودن گونه اصلی فعل به عبارات This form is often called the Present Subjunctive and is used when talking about the condition in the That-Clause but it might not necessarily indicate the present time این گونه را به عنوان وجه التزامی حال میشناسیم هنگامیکه درباره نیم جمله That صحبت میکنیم و به شرایط آن ارجاع داریم ولی دقت کنید که آن الزاما ممکن است به مضارع دلالت نداشته باشد The gas station chair has proposed that the new utilities move to the second building in the city مدیر پمپ بنزین پیشنهاد داده است که دستگاههای جدید به اداره شماره دو در شهر منتقل شوند Being aware of the subjunctive applications can be useful when dealing with translation techniques and methods in contexts since the relationships between paragraphs can sometimes turn out to be complex آگاه بودن از کاربرد وجه التزامی در مواجه شدن با تکنیکها و روشهای ترجمه میتواند مفید باشد هنگامیکه با ساختارهای تقریبا پیچیده پاراگرافها مواجه هستیم And as you might guess, to make a negative form, we simply add Not before the main verb و همانگونه که میتوانید حدس بزنید در جملات منفی قبل از فعل اصلی فقط Not قرار میدهیم.
We advised that the library not remove the old titles ما توصیه کردیم که کتابخانه نسخه های قدیمی را جابجا نکند Instead of using a subjunctive, in order to make the statements less formal, we may use ordinary forms of verbs and forget about adding Should or subjunctive to the sentences به منظور تغییر لحن جملات به کمی غیر رسمی تر میتوان بطور کلی از استفاده از Should و وجه التزامی صرفنظر کرده و از شکل معمولی افعال در عبارات بهره برد Please check out the following three sentences where the first one has a subjunctive coupled with Should but in the second and third one it is missing and they are less formal and perfect for everyday conversations لطفا به سه جمله زیر دقت کنید که در اولی از وجه التزامی همراه با Should استفاده شده ولی در دومی و سومی که کمتر رسمی میباشند از شکل معمولی افعال استفاده شده و این دو بدون وجه التزامی و Should بوده و برای مکالمات روزمره عالی هستند I suggested that he should give up smoking quickly to stay healthy – I suggested that he give up smoking to stay healthy – I suggested that he gives up smoking to stay healthy معنای هر سه این عبارات یکسان بوده و عبارتست از: من به او توصیه کردم تا برای سلامت ماندن سیگار کشیدن را ترک نماید.
When reporting, if we want to express our own feelings and reaction to a piece of exciting or surprising news, we can use Should or regular form of verb in the clause and in such cases we combine Be with an adjective از طریق ادغام فعل بودن Be همراه با یک صفت و استفاده از Should و یا نوع معمولی فعل میتوانیم تعجب و واکنش خود را پس از شنیدن یک خبر جالب از طریق نیم جمله ها بیان کنیم I am concerned that the company should file for bankruptcy نگران هستم که مبادا شرکت اعلام ورشکستگی کند I am concerned that it files for bankruptcy این جمله هم دقیقا همان معنی عبارت خط قبل را دارد Other adjectives which can be used in this manner are Surprised, Disappointed, Amazed, and Upset برخی دیگر از صفاتی که به این صورت میتوانند مورد استفاده قرار گیرند عبارتند از متعجب, غمگین, شگفت زده If you wonder whether or not there is a difference between these two, the point is that when leaving out Should, Although the meaning is the same, but through using an ordinary tense, we are making the sentence less formal شاید شما این سوال را در ذهن خود داشته باشید که آیا اصولا فرقی بین این دو حالت وجود دارد یا خیر که در پاسخ عرض میکنیم هنگام حذف Should و استفاده از حالت زمان معمولی, گرچه مفهوم یکی است ولی جمله کمتر رسمی میشود.