اجازه دادن رسمی و غیر رسمی

در خیلی از عباراتی که همه ما در گفتگوهای روزمره از آنها استفاده میکنیم, کلماتی مانند اجازه دادن و اجازه گرفتن زیاد دیده و شنیده میشوند و خیلی وقتها این کاربردها در موارد مودبانه مانند انجام کارهائی از قبیل بازکردن درب و پنجره و پرسش سوال درباره آدرسها استفاده میگردد. شاید شما هم در جملاتی که همه روزه آنها را به زبان می آورید از چنین اصطلاحاتی بسیار استفاده کنید و حتی متوجه آنها هم نباشید و شاید کمی برایتان دشوار باشد تا میزان شباهت و تفاوت بین مترادفها و متضادها را در مقوله اجازه دادن و اجاره گرفتن بیان نمائید. مثلا چه تفاوتهائی بین آیا ممکن است و لطفا این کار را انجام دهید وجود دارند؟ آیا تفاوت در لحن و گفتار صرفه به مقاله نویسی مربوط میشود یا در صحبتهای روزمره نیز نقش دارند؟

In your opinion, is there a difference between the three words of Let, Allow and Permit به عقیده شما آیا تفاوتی بین این سه کلمه که همگی به معنای اجازه دادن میباشند وجود دارد؟ Is it easy to tell whether or not they can be used in formal and informal occasions and speech آیا مشخص نمودن تفاوت بین آنها در سخن و مواقع رسمی و غیر رسمی آسان است؟ From a grammatical aspect, they are called causative از نقطه نظر گرامری, اینها به عنوان وجه سببی شناخته میشوند Since they explain how an individual or thing causes something to happen چون در واقع مشخص کننده این مطلب هستند که شخصی یا چیزی موجب بروز و رخ دادن چیزی میباشد For instance, “He let me use his car to drive to work” the other day

به عنوان نمونه, چند روز قبل او به من اجازه داد تا از خودروی وی برای رفتن به سر کار استفاده کنم Here, the owner of the car has caused someone else to do the action which was taking the car to work در این مثال, مالک خودرو موجب شده است تا فرد دیگری از خودروی وی برای رفتن به سر کار استفاده نماید Today, we are going to cover three causative verbs of “Let”, “Allow”, and “Permit” which all refer to the concept of permission امروز به اتفاق هم نگاهی می اندازیم به سه فعل وجه سببی که همگی در ارتباط با اجازه دادن میباشند In effect, they are synonyms and are meant to give someone permission to do something or make it easy for someone to perform an action or have something

در حقیقت, آنها مترادف بوده و به معنی دادن اجازه به فردی برای انجام کاری و یا تسهیل در انجام کاری برای فردی و یا داشتن چیزی میباشد Let’s begin with the first verb which is “Let” that nearly all of us are already familiar with and is pretty informal بیائید با فعل اجازه دادن “Let” شروع کنیم که تقریبا همه ما با آن آشنائی داشته و غیر رسمی محسوب میگردد The company let the entire staff go on a vacation شرکت به تمام کارکنان اجازه داد تا به مسافرت بروند Let the vegetables saute for about a quarter of an hour اجازه دهید تا سبزیجات به مدت یکربع تفت داده شوند The new operating system lets users to perform more in less time سیستم عامل جدید به کاربران اجازه انجام کار بیشتر در زمان کمتر را میدهد.

Second, we come to the verb “Allow” which is clearly more formal than “Let” and in addition to being used in everyday situations, it widely appears on traffic signs and building maps and street directions and notes در مرحله دوم به سراغ فعل اجازه دادن “Allow” میرویم که همانگونه که مشخص است از “Let” رسمی تر بوده و نه تنها در مناسبات روزمره, بلکه در تابلوها و اعلانات و علائم ترافیکی و راهنمائی و رانندگی و خیابانها و نقشه های ساختمانها مشاهده میگردد No unauthorized staff are allowed to enter the workshop افرادی که مجاز نیستند نمیتوانند وارد کارگاه شوند The restaurant laws do not allow smoking indoors قوانین رستوران اجازه سیگار کشیدن در داخل را نمیدهد.

As you can see from the example, the verb “Allow” can be used in negative contexts, where something is warned or that someone is not supposed to do something همانگونه که در مثال مشاهده میکنید, از فعل اجازه دادن “Allow” میتوان در مفاهیم منفی و هشدار دادن که فردی اجازه انجام کاری را ندارد استفاده کرد Also another point is that in here, “Allow” has been used in the passive form همچنین, نکته دیگر این است که در اینجا فعل “Allow” در حالت مجهول مورد استفاده قرار گرفته است Finally, we come to “Permit” which is the most formal of all three verbs mentioned in this article سرانجام به سراغ فعل “Permit” مجوز دادن میرسیم که درواقع بین هر سه فعل ذکر شده در این مقاله, از همه رسمی تر است.

Some parents would not permit their children to stay out until late برخی از والدین این اجازه را به فرزندان خود نمیدهند تا دیر وقت بیرون بمانند Tourists are not permitted to take pictures in this museum جهانگردان این اجازه را ندارند تا در این موزه عکسبرداری کنند So, just like “Allow”, the verb “Permit” too can be used in both active and passive forms بنابراین مانند فعل “Allow” فعل “Permit” نیز میتواند هم در حالت معلوم و هم به صورت مجهول مورد استفاده قرار گیرد Finally, to wrap up, we would like to thank you for letting us point out a few tips on these three verbs در انتهای بحث و به منظور جمع آوری و خاتمه جلسه, میخواهیم تا از شما بخاطر اجازه دادن به ما در ذکر چند نکته در باره این سه فعل تشکر کنیم.