امروز به بخش نخست بررسی آن دسته از قیدهائی میپردازیم که به معرفی و تبیین و توضیح افعال در جملات و عبارات میپردازند و اینکه میتوان تغییراتی اندک در جایگیری آنها اعمال کرد و همچنین در برخی اوقات ما با تعدادی از انتخابها مواجه نبوده و ناگزیر به استفاده از برخی فرمولها و الگوها در زمینه کاربردها و قرارگیری قیدها از نقطه نظر گرامر در عبارات میباشیم. نوع متن مورد استفاده هم میتواند در این زمینه نقش آفرینی کند. جایگیری مفعول در جمله و اینکه برخی از قیدها بهتر است تا در انتهای جملات قرار گیرند هم میتواند جالب و حائز اهمیت باشد و با ارائه مثالهای مرتبط به توصیف و توضیح این نکته در کنار مواردی همچون کنار هم قرار گرفتن قیدها و افعال اصلی و حال استمراری و مصدر خواهیم پرداخت.
When it comes to using adverbs which modify a verb in sentences, there can be three main positions: end, front, and mid position هنگامیکه نوبت به قرارگیری قیدهائی که به توصیف و توضیح افعال اصلی در جملات میرسد, سه حالت وجود دارد: انتها, وسط, و ابتدا In the ending position, the adverb is placed after the verb – either immediately after it or later in the clause در حالت انتهائی, قید یا بلافاصله پس از فعل قرار میگیرد و یا در انتهای جمله واره He was watching the news on TV quietly all the afternoon او تمام بعد از ظهر را به آرامی مشغول تماشای اخبار در تلویزیون بود He attempted to write the letter using computer keyboard quietly او تلاش کرد تا به آرامی با استفاده از صفحه کلید رایانه نامه بنویسد He turned off the laptop quietly او به آرامی لپتاپ را خاموش کرد.
In front position, the adverb is generally positioned before the subject in the statements در موقعیت ابتدائی, در عبارات قیدها در ابتدا و قبل از فاعل قرار میگیرند Finally he managed to reach the phone and call us سرانجام او به تلفن دسترسی پیدا کرده و با ما تماس گرفت Sometimes I feel like going on a vacation بعضی وقتها احساس میکنم که نیاز دارم تا برای تعطیلات به سفر بروم Finally, we get to the mid position where the adverb is placed between the subject and verb, immediately after Be as a main verb, or after the initial auxiliary verb سرانجام به موقعیت قید در اواسط جمله میرسیم که در آن قید در بین فعل و فاعل جای میگیرد, یا بلافاصله پس از فعل بودن به عنوان فعل اصلی و یا بعد از اولین فعل کمکی They usually play football at this time of day آنها معمولا در این ساعت روز فوتبال بازی میکنند He is usually here for the work before noon او معمولا ظهرها برای کار اینجا هست Instead of taking the bus, they would usually come by car بجای استفاده از اتوبوس, آنها عموما با خودرو می آمدند.
Based on the context or style of writing, there are a lot of adverbs which can go in any of these positions as illustrated in the following examples همانگونه که در مثالهای زیر به این مطلب اشاره شده است, بر اساس متنها و سبک نویسندگی, بسیاری از قیدها وجود دارند که میتوانند در هر یک از این موقعیتها به کار برده شوند He walked up to me slowly او به آرامی به سمت من آمد He slowly walked up to me او آرام به سمت من قدم زد Slowly, he walked up to me او با آهستگی به سمت من قدم زنان آمد As you can observe, all three examples above convey the exact same meaning and impression همانگونه که ملاحظه میکنید, هر سه مثال بالا حاوی یک معنا و مفهوم یکسان میباشند Now let’s point out a few notes on the ending position of adverbs in sentences حالا بیائید به اتفاق هم مرور کنیم چند نکته را در ارتباط با قرارگیری قیدها در انتهای جمله ها.
In the ending position, we usually put an adverb after an object if there is one rather than immediately after the main verb در جایگاه انتهائی جمله, ما معمولا یک قید را پس از مفعول قرار میدهیم چنانچه چنین مفعولی وجود داشته باشد و یا بلافاصله آنرا بعد از فعل اصلی قرار میدهیم We considered the business proposition briefly ما به طور اختصار به بررسی پیشنهاد اقتصادی پرداختیم But, if an object is very long in the sentence, comprising several words, there could be some other positions and alternatives in adverb placement اما چنانچه در جمله مفعول بلند باشد و شامل چندین کلمه باشد, چندین حالت و انتخاب دیگر در رابطه با قرارگیری قید در جمله وجود دارد We considered briefly the business, long-term, economical proposition ما بطور اختصار به ارزیابی راه حل اقتصادی, مالی, و بلند مدت پرداختیم Or we briefly … و یا اینگونه بنویسیم که باز هم صحیح میباشد.
We would rather avoid putting an adverb between a main verb and a following -ing form or to-infinitive بهتر است تا صرفنظر کنیم از قراردادن یک قید بین فعل اصلی و فعل بعدی که حاوی حالت ing یا مصدر با to میباشد He began jogging quickly in the park – He quickly began jogging in the park او به سرعت در پارک شروع به دویدن کرد Both examples have the same meaning هر دو مثال دارای معنای یکسان میباشند Did you know that the placement of the adverb can also alter the meaning of the sentence آیا میدانستید که قرارگیری قید میتواند در معنای جمله تغییر ایجاد کند؟ I recount telling him clearly that he had backed up the data already من به خوبی به خاطر دارم که به وی یادآور شدم که از اطلاعات قبلا نسخه پشتیبان گرفته بود.
In the sentence above, the adverb Clearly clarifies and modifies the verb Tell در مثال بالا, قید به روشنی توصیف کننده و توضیح دهنده فعل گفتن میباشد I clearly recount … میتوان به این حالت هم نوشت که صحیح میباشد There is still a third case like: I recall clearly telling him … حالت سومی هم وجود دارد به این صورت Please note that in such cases, in order to avoid ambiguity in the impression and meaning conveyed, using the proper stress and intonation plays a crucial role in appropriate conversation لطفا توجه کنید که در چنین مواردی, با استفاده از تکیه و حالت صحیح تلفظ جملات میتوانیم در مکالمه صحیح از اشکالات و ابهامات معنائی اجتناب نمائیم Please be aware that knowing how to appropriately use adverbs in English language can greatly help you master writing and speaking techniques لطفا توجه کنید که استفاده صحیح از قیدها در زبان انگلیسی میتواند به شما در داشتن تسلط در صحبت و نوشتار کمک شایانی نماید.